Krótka Historia Zapisu Danych
Wstęp
Dzisiaj sprzęty elektroniczne pozwalają zapisać setki zdjęć, utworów muzycznych i wiele innych plików. Jednak na początku rozwoju komputerów nie istniały dyski pozwalające na swobodny zapis danych. W tym artykule przedstawię niektóre wynalazki, które usprawniały zapis danych i były bardzo popularne. Historia zapisu danych sięga lat 20' ubiegłego wieku.
Karta Perforowana
Historię rozpoczynamy od kart perforowanych. Takie rozwiązanie stosował Basile Bouchon już w roku 1725 w urządzeniach do tkania ubrań. Tworzenie takich kart polegało na dziurkowaniu ich w odpowiednim miejscu, aby następnie urządzenie mogło z nich odczytać np. liczbę. Wadą takiego rozwiązania był fakt, że bardzo łatwo można się było pomylić, a ponadto był to zapis danych na stałe. Oto pierwsze takie karty:
Największym producentem kart perforowanych był IBM. Do roku zakład ten produkował nawet 10 milionów takich kart codziennie! Tego typu karta mogła pomieścić około 70 bajtów. Oznacza to, że w ciągu dnia IBM produkował karty, które mogły pomieścić 870 MB!
Taśma Magnetyczna
Podczas, gdy IBM osiągał rekordy sprzedaży kart perforowanych na horyzoncie pojawił się nowy zapis danych. W latach 30' ubiegłego wieku pojawiły się stalowe taśmy magnetyczne. Były one bardzo niewygodne i niebezpieczne w użyciu (szybko obracające się taśma o cienkich krawędziach). W celu zapisania danych potrzebny była głowica elektromagnetyczna, która odpowiednio ustawiała domeny magnetyczne. Odczyt polegał na wykryciu ich ustawienia.
Taśmy magnetyczne były używane głównie do przechowywania nagrań audio. Ich niewątpliwą zaletą był fakt, że pozwalały na zapis około 40 znaków na cm taśmy i z odczytem 7200 znaków na sekundę! Taśma mierząca około. 365 m mogła pomieścić 144 tys. znaków czyli ~140 KB. Należy jednak pamiętać, że odczyt nie był swobodny, a jedynie sekwencyjny.
Kaseta Magnetofonowa
Niedługo później w 1963 powstały kasety magnetyczne, które rozpowszechniły się ze względu na wydawanie na nich muzyki. Były one w tamtych czasach najbardziej przenośnym sposobem danych. Pozwalały one na zapis danych, ale tylko sekwencyjnie (tak samo odczyt).
Początkowo mieściły około 60 minut (po 30 minut na każdej stronie), ale później pojawiły się wersje mieszczące 90 minut, a nawet 120 minut. Ich pojemność można oszacować na niecałe 30 MB.
Dysk Twardy
Pierwszy dysk twardy pojawił się w 1956 i miał zawrotną pojemność 5MB. Był on tak duży, że trzeba było wynająć całą ciężarówkę, aby dostarczyć klientowi...
Pomimo swoich gabarytów dysk się przyjął i rozpoczął rewolucję w zapisie danych. Otóż taki dysk twardy pozwalał pomieścić bardzo dużo danych i pozwalał na swobodny dostęp. Zastępował on około. 64 tys. kart perforowanych. To rozwiązało problem magazynowania tych drugich, a potem poszukiwania pewnej karty z danymi. Od lat pięć 50' dyski twarde znacząco zwiększyły swoją pojemność.
Dyskietka
Dzisiaj pendrive'y pozwalają na szybkie przeniesienie danych pomiędzy komputerami (choć powoli wypierają je rozwiązania Internetowe przesyłu danych). Na początku lat 70' nie istniało żadne podobne rozwiązanie, a żaden z dotychczas produkowanych narzędzi do zapisu danych nie nadawał się do swobodnego przenoszenia. W 1971 firma IBM stworzyło dyskietkę jako przenośne i wygodne narzędzie do przenoszenia danych.
Początkowo dyskietki były tylko do odczytu i mogły zawierać do 80 KB danych. Początkowo mierzyły one 20 cm, ale potem zaczęto je zmniejszać do 13,3cm, a nawet 9 cm (małe dyskietki, które dotrwały do ery PC). Swoją popularność zdobyły na przełomie lat 70/80, gdy stały się podstawowym narzędziem do przenoszenia systemów operacyjnych, programów czy tworzenia kopii zapasowej danych.
Płyty CD
Rozwiązanie optycznych napędów do odtwarzania i nagrywania płyt CD było rozwijane od 1958 do 1972. W latach 80' wprowadzenie płyt CD spowodowało na rynku pewne zamieszanie i przez najbliższe 10 lat płyta CD konkurowała z kasetą magnetyczną o bycie standardem do nagrywania utworów. Ostatecznie płyty CD wygrały.
Początkowo płyta CD mieści 74 minuty (długość odpowiadająca IX symfonii Beethovena) czyli około 650 MB na krążku o średnicy 12cm. Jest ona używana do dziś. Obecnie standard pozwala na zapis do 80minut muzyki i 700MB. Danych na zwykłej płycie nie można nadpisać! Następcą CD jest DVD (1995), które jest w stanie pomieścić 4,7GB. Ostatni standard Bluray Disc (2010) mieści w podstawowej wersji 25GB danych, ale obecnie przyjął się jedynie wśród graczy oraz miłośników filmów.
Pamięci Flash
Od około 1995 na rynku pojawiły się pamięci Flash, które jak dysk twardy pozwalają na swobodny zapis danych, ale jest on znacznie szybszy. Do kategorii tych urządzeń należą pendrive'y oraz karty pamięci.
Początkowo pamięci Flash mieściły tyle samo danych co zwykła dyskietka, ale technologia bardzo szybko rozwinęła się i już od 5 lat na rynku dostępne są modele oferujące 512GB, a nawet 1TB.
Podsumowanie
Na przestrzeni ostatnich 100 lat zapis danych wykonał bardzo duży skok technologiczny. W smartfonach standardem staje jest pamięć 64 GB, a dyski twarde są w stanie pomieścić do 16TB danych! To prawie 240 mld. razy więcej niż była w stanie na początku pomieścić karta perforowana. Do dzisiejszych czasów przetrwały nawet taśmy magnetyczne, które są używane do tworzenia kopii zapasowych ze względu na swoją trwałość.
Jak rozwinie się zapis danych w przyszłości? Nie do końca wiadomo, ale z pewnością warto śledzić ten temat.
Dla wyobrażenie jak bardzo technologia poszła do przodu wystarczy spojrzeć na poniższy magazyn:
Wszystkie widoczne pudełka zawierające karty można zmieścić na 4GB pendrivie, który prawdopodobnie każdy posiada...