Komputery jeszcze nie rozpoznają dokładnie sensu wypowiedzi człowieka, a komunikacja odbywa się dalej na poziomie zer i jedynek. Nie znam nikogo kto by potrafił zapisać nawet zaledwie kilkulinijkowy kod przy pomocy kodu binarnego. Rozwiązaniem tego problemu są języki wysokiego poziomu np. C++. Język programowania składa się z określonej składni - można to porównać do gramatyki i interpunkcji dowolnego języka. W tej formie kod nie może zostać uruchomiony. Najpierw musimy przetłumaczyć nasz program na język komputera. Służy do tego kompilator, który zamienia zrozumiały kod programu na ciąg zer i jedynek, który można uruchomić na wybranej maszynie.
Obecnie w celu usprawnienia pracy programiści instalują na swoich komputerach IDE (ang. Integrated Development Environment). Jest to aplikacja, która zawiera między innymi: kompilator, debugger (służy do wykrywania błędów w kodzie), kolorowanie składni, wygodny edytor kodu i wiele innych.
Przed rozpoczęciem pisania programu musimy przygotować środowisko pracy. Programy, które używałem i mogę polecić to:
W swoim artykule przedstawię przygotowywanie środowiska pracy na przykładzie Visual Studio Community 2013.
Kroki do wykonania:
W uruchomionym programie powinna nam się pokazać strona startowa:
W celu utworzenia projektu wybieramy link Nowy projekt (ang. New Project) znajdujący się po lewej stronie widocznego ekranu. Innym sposobem na utworzenie nowego projektu jest Plik > Nowy > Projekt (ang. File > New > Project), albo po prostu skrót Ctrl+Shift+N.
Nieważne, którą metodę wybierzemy otworzy nam się okno:
Jest to okno tworzenia nowego projektu. Wybieramy tutaj początkową konfigurację naszego projektu, ponieważ Visual Studio służy nie tylko do pisania projektów w C++. Z okna po lewej stronie wybieramy kategorię Visual C++. W środkowej części wybieramy element Pusty Projekt (ang. Empty Project). Teraz przechodzimy do nazwania naszego projektu. Na dole w polu Nazwa (ang. Name) wpisujemy wybraną nazwę lub po prostu Test. Pozostałe opcje wytłumaczę w dalszej części kursu. Tworzenie nowego projektu potwierdzamy przyciskiem OK znajdującym się w prawym dolnym rogu.
Jeśli nie pojawił się żaden błąd to znaczy, że nasz projekt został utworzony pomyślnie. Nasz projekt jest teraz pusty, dlatego musimy dodać plik w którym napiszemy kod źródłowy naszej aplikacji. Szukamy sekcji Eksplorator rozwiązań, która wygląda tak:
Jeśli widok nie jest widoczny to przywołujemy je skrótem Ctrl+Alt+L.
Klikamy prawym przyciskiem na folderze Source Files. Następnie z menu kontekstowego wybieramy Dodaj > Nowy obiekt (ang. Add > New Item).
W nowym oknie program domyślnie pokazuje nam typy plików skojarzone z C++. Należą do nich pliki o rozszerzeniach *.cpp - kod właściwy oraz *.h - plik nagłówkowy. W poważniejszych projektach używa się jednego i drugiego. Ograniczymy się jednak do pisania kodu źródłowego aplikacji, dlatego wybieramy rozszerzenie *.cpp. Na dole strony sugeruje zmienić nazwą pliku na main.cpp. Oczywiście nazwa jest dowolna, ale ustalenie reguły nazewnictwa ułatwia kontrolę większej ilości projektów. W moim przypadku wiem, że każdy plik main.cpp zawiera pierwszą funkcję wywoływaną przez program. Na koniec wciskamy przycisk Dodaj (ang. Add).
W ten sposób utworzyliśmy pierwszy plik źródłowy naszego projektu. Po lewej stronie powinien nam się otworzyć plik do edycji:
Kartę edytowanego pliku możemy zamknąć przyciskiem x. Jeśli jednak zdecydujemy się, że chcemy edytować zamknięty plik to otwieramy go z poziomu Eksploratora Rozwiązań (ang. Solution Explorer) nawigując do Source File > main.cpp. Klikamy dwa razy nazwie wybranego pliku w celu otworzenia go.
Lekcja 0 dobiegła końca. Spróbuj wykonać ćwiczenia, aby utrwalić materiał.
Utwórz nowy projekt o nazwie App. W projekcie utwórz plik źródłowy main.cpp oraz plik nagłówkowy main.h.