Logia 2002/03 - Etap II

Zadanie 1

Zdefiniuj procedurę RYSUJ :s, której daną może być dowolne niepuste słowo utworzone z małych liter alfabetu łacińskiego (bez polskich znaków diakrytycznych) oraz cyfr. Procedura tworzy rysunek złożony z kwadratów oraz dwa razy wyższych prostokątów. Kolejne rysowane figury odpowiadają kolejnym znakom danej. Znaki przedstawiamy jako kwadraty lub prostokąty zgodnie z ich wysokością:

• cyfrom oraz literom b, d, f, h, k, l, t odpowiadają prostokąty wysunięte do góry,
• literom g, j, p, q, y - prostokąty wysunięte do dołu,
• pozostałym literom - kwadraty.

Prostokąty odpowiadające cyfrom wypełniamy kolorem zielonym, figury odpowiadające samogłoskom wypełniamy kolorem czerwonym, zaś spółgłoskom - żółtym. Rysunek powinien mieścić się na ekranie i być możliwie duży, maksymalna długość słowa wynosi 100 znaków.

Poniżej znajdują się przykładowe rysunki uzyskane przez odpowiednie wywołania:

Prostokąty

W celu uproszczenie rysowania prostokątów i nie powielania kodu po kilka razy w głównej procedurze warto napisać procedurę prostokat, która narysuje figurę o zadanych wymiarach :w x :h i wypełni kolorem :kolor.

1. oto prostokat :w :h :kolor
2.   wielokąt [
3.     ukm :kolor
4.     powtórz 2 [
5.       np :h
6.       pw 90
7.       np :w
8.       pw 90
9.     ]
10.   ]
11. już

Samogłoski

Dodatkowo w trakcie rysowania kolor, w przypadku małego znaku alfabetu łacińskiego, określa się na podstawie tego czy znak jest samogłoską. Poniżej znajduje się funkcja samogłoska?, która zwraca wartość logiczną czy dany znak :a jest samogłoską:

1. oto samogłoska? :a
2.   niech "l [a e i o u y]
3.   wynik (numel :a :l <> 0)
4. już

Główna funkcja

Mając napisany kod pomocniczy napisanie funkcji RYSUJ jest o wiele prostsze. Ze względu na fakt, że RYSUJ to funkcja pierwotna i nie można jej nadpisać to została ona zapisana jako RYSUJ2.

1. oto RYSUJ2 :s
2.   niech "w 700
3.   niech "h 460
4.   niech "a :w / (długość :s)
5.   jeśli (:a > :h/3)[niech "a :h / 3]

Na początek należy wyliczyć szerokość kwadratu na podstawie (2.) szerokości strony oraz (3.) wysokości. (4.) Najpierw szerokość jest wyliczany z szerokości, ale należy pamiętać, że dla długości mniejszej, równej 3 długość :a może wyjść za duża i dlatego (5.) należy ewentualnie wykonać poprawkę względem wysokości.

6.   niech "elz [a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z]
7.   niech "elna [3 1 3 1 3 1 2 1 3 2 1 1 3 3 3 2 2 3 3 1 3 3 3 3 2 3]
8.   pod
9.   ws :a/2 pw 90
10.   ws :a*((długość :s)/2) lw 90
11.   opu

Strategia rysowania liter opiera się na listach (6.) :elz i (7.) :elna. Mianowicie dla każdej litery o indeksie i na liście :elz na drugiej liście pod tym samym indeksie znajduje się cyfra określająca styl rysowanego prostokąta (1 - wysunięty prostokąt do góry, 2 - prostokąt w dół oraz 3 - kwadrat). (8. - 11.) Przesuń żółwia na początek rysowania.

12.   powtórz (długość :s) [
13.     niech "z element npw :s
14.     jeżeli (liczba? :z) [
15.       prostokat :a 2*:a "zielony
16.     ][
17.       jeżeli (samogłoska? :z) [
18.         niech "kolor "czerwony
19.       ][
20.         niech "kolor "żółty
21.       ]
22.       wybierz (element (numel :z :elz) :elna) [
23.         1 [prostokat :a 2*:a :kolor]
24.         2 [ws :a prostokat :a 2*:a :kolor np :a]
25.         3 [prostokat :a :a :kolor]
26.       ]
27.     ]
28.     pod
29.     pw 90 np :a
30.     lw 90
31.     opu
32.   ]
33. już

(12.) Dla każdego znaku: (13.) pobierz znak. Następnie (14.) jeśli to liczba to (15.) narysuj odpowiedni prostokąt. (16.) W przeciwnym wypadku: (17. - 21.) określ kolor figury i (22. - 27.) wybierz odpowiedni styl, aby narysować figurę odpowiadającą znakowi. (28. - 31.) Po narysowaniu litery przesuń w prawo o odległość :a.

Przykładowe rozwiązanie to rozwiązanie rekurencyjne, które opiera się na fakcie, że wyraz :s składa się z par litera-cyfra. Mianowicie jeśli drugi znak to cyfra to tyle razy dopisujemy ją na końcu :s i wywołujemy ponownie funkcję LC z nową wartością :s. Rekurencja kończy się kiedy na drugiej pozycji nie ma cyfry.

1. oto LC :s
2.   jeśli (nie liczba? element 2 :s)[ wynik :s ]
3.   powtórz (element 2 :s) [
4.     niech "s nak pierw :s :s
5.   ]
6.   wynik LC bezPierw bezPierw :s
7. już

(2.) Jeśli na drugiej pozycji nie ma cyfry to zwróć :s. W przeciwnym wypadku (3. - 4.) odkoduj pierwszą parę i (5.) wywołaj funkcję ze zmienioną wartością :s. Bardzo ważne, aby pamiętać, aby usunąć z :s odkodowaną parę litera-cyfra.

Uwaga: takie rozwiązanie jest krótkie i poprawne, ale należy pamiętać, że program mógłby się zapętlić, gdyby umożliwić wstawianie par cyfra-cyfra.

W celu napisania krótkiego i efektywnego kodu warto sobie zdać sprawę, że pierwszą i ostatnią literę należy przepisać bez zmian tj. w pętli iterującej po słowie nie uwzględniać ich w jakikolwiek sposób. Ponadto skrajne spółgłoski można odnaleźć poprzez sprawdzenie czy obok nich występuje samogłoska. Oczywiście można to też rozwiązać porównując czy dana litera jest otoczona poprzez spółgłoski.

1. oto KOD :s
2.   niech "w pierw :s
3.   powtórz ((długość :s) - 2) [
4.     niech "z element (npw + 1) :s
5.     jeżeli (samogłoska? :z)[
6.       niech "w nak (słowo :z :z) :w
7.     ][
8.       jeśli(LUB samogłoska? element npw :s samogłoska? element (npw + 2) :s) [
9.         niech "w nak :z :w
10.       ]
11.     ]
12.   ]
13.   wynik (słowo :w ost :s)
14. już

(2.) Utwórz zmienną do której będą dopisywane kolejne części tekstu wynikowego. Przypisz jej pierwszą literę słowa :s. (3.) Dla każdego znaku prócz pierwszego i ostatniego: (4.) pobierz odpowiedni znak. (5.) Jeśli pobrany znak to samogłoska to (6.) zawsze dopisz do wyniku dwa takie znaki. (7.) Jednak w przypadku samogłoski przed (9.) dopisaniem (8.) upewnij się, że obok niej występuje samogłoska. Na koniec (12.) dopisz ostatni znak do wyniku.

• Rozwiązania zadań