W programie Maxima możemy obliczać granice funkcji przy pomocy funkcji limit, przykładowo:
| (%i1) | limit(1/n,n,inf); | |
| (%o1) | 0 |
Funkcja limit przyjmuje kolejno argumenty: funkcje, zmienną, która będzie się zmieniać oraz wartość do której dąży podana granica.
Kilka słów o przydatnych specjalnych symbolach:
W celu dokładniejszej analizy funkcji i sprawdzenie wartości granicy w punkcie warto podać kolejny czwarty argument, który przyjmuje wartość plus lub minus, które w tej kolejności pozwalają określić granice lewostronną / prawostronną w punkcie.
| (%i2) | limit(log(x), x, 0, minus); | |
| (%o2) | infinity |
W przypadku, gdy okazuje się, że potrzebujemy użyć reguły L'Hospitala nie musimy specjalnie "zmuszać" programu wpierw do obliczania pochodnych. Program sam zdecyduje czy jest to potrzebne.
| (%i3) | limit((8-x)/(sin(pi*x/8)),x,8,minus); | |
| (%o3) | infinity |
Funkcja limit może nam posłużyć również do upraszczania wyrażeń, które mają w sobie symbole specjalne.
| (%i4) | limit (inf-1); | |
| (%o4) |
W programie zaimplementowano również funkcję, która oblicza granice na podstawie rozkładu serii Taylora. Służy do tego funkcja tlimit, której podaje się identyczne wartości jak funkcji limit.
W celu otrzymania kilka przykładów przygotowanych przez twórców programy warto wpisać:
| (%i5) | example(limit); |